బ్లాగ్విషయం - స్నేహం2

బహుశ 1984 అనుకుంటాను

స్నేహితుల వల్ల రెండు రాత్రులు, రెండు పగళ్ళు పోలీసు స్టేషనులో వున్నాను.కొంతకాలం కలిసితిరిగాం, కలిసి సినిమాలు చూసాం, కలిసి పార్టీలు చేసుకున్నాం, ప్రేమ పెళ్ళిళ్ళు చేసాం, విడిపోయాం మళ్ళీ కలిసిన జ్ఞాపకాలు లేవు. వీరిని స్నేహితులు అనాలా, మిత్రులు అనాలా? సందేహం. కాని అనుభవాలు మిగిలిపోయాయి.

ఒక సెంటరులో సైకిలు రెపేరు షాపు రాజు, టీ బడ్డీ సుందర్రావు, మంగలి షాపు విష్ణు, ఉండేవాళ్ళు.అక్కడికి చాలామందిమి చేరి టైము పాస్ చేసే వాళ్ళము. జార్జి అనే వాడి తమ్ముడు ఇంటర్మీడియట్ చదువుతున్నాడు, వాళ్ల కాలేజీలో గొడవలతో కొట్టుకున్నారు, అది జార్జికి తెలిసి వాళ్ళను కొట్టివచ్చాడు. వాళ్ళు ఓక గ్రూపుగా ఏర్పడి మళ్ళీ జార్జిని, వాడి తమ్ముణ్ణి కొట్టాలని బయలుదేరారు. కొచెం చీకటిగా వున్న మలుపులో గుంపుగా తూముపై కూర్చొన్నరు. ఇంతలో అటుగా పోతున్న సి. ఐ. చూసి అనుమానం వచ్చి వారిని సోదా చేస్తే వారిదగ్గర రెండు సైకిలు చైనులు, ఒక చిన్న కత్తి, చినన్న ఇనుపరాడ్ దొరికాయి. వెంటనే వాళ్ళను జీపులో ఎక్కించి స్టేషనుకు తీసుకు వెళ్ళాడు. వాళ్ళలో అందరూ ఉన్నత ఉద్యోగుల పిల్లలే వున్నారు.గొడవతెలుసుకున్న సి.ఐ. జార్జిని పిలిపించి లోపల వుంచారు. మీ బాచ్ ఎవరు అని జార్జి నిలదీసే సరికి కొతమంది పేర్లు చెప్పాడు. ఈ గొడవతో నాకు సంబందం లేకపోయినా అప్పుడప్పుడూ కలిసి తిరగటంవల్ల నాపేరుకూడా అందులో వచ్చి, నన్నుకూడా స్టేషనుకు తీసుకు వెళ్ళారు. అందరిని ప్రశ్నించి, ఒక నిర్ణయానికి వచ్చేసరికి ఒకరోజు గడిచిపోయింది. కేసు రాసి మరసటిరోజు ఆదివారం కావటం వల్ల మరింత ఆలస్యమయ్యింది. నాకు తెలిసిన ఒక ఆయన ఆదివారం సాయంకాలం ష్టేషనుకు ఎందుకో పనిమీద వచ్చాడు నన్ను చూసి జరిగింది తెలుసుకొని, సి.ఐ.తో మాట్లాడి నన్ను తీసుకు వెళ్ళాడు.

అలా నాకు సంబందంలేని దానిలో ఇరుక్కున్నాను.
ఆ రెండు రోజుల పోలీసు స్టేషను అనుభవం వివరించలేనిది.